Zaczerwieniona, łuszcząca się skóra to niepokojący i niejednokrotnie wstydliwy objaw łuszczycy. Skąd się bierze i jak ją zdiagnozować? Warto znać odpowiedzi na te pytania, szczególnie, że zachorować na łuszczycę może każdy z nas. Czym jest łuszczyca? Łuszczyca jest przewlekłą, nawracającą chorobą skóry. Istnieje wiele teorii na temat powstania łuszczycy, jednak żadna nie została w pełni potwierdzona. Najczęściej klasyfikuje się ją jednak jako chorobę autoimmunologiczną. Oznacza to, że z nieznanej przyczyny układ odpornościowy organizmu traktuje swoje własne tkanki jako wroga i niszczy je. Kto choruje na łuszczycę? Pierwsze symptomy choroby mogą pojawić się między 10. a 40. rokiem życia. Choć najwięcej zachorowań zaobserwować można u 20- i 30-latków, to zapadają na nią także osoby po 70. roku życia. Żadna z płci nie jest bardziej predysponowana do pojawienia się zmian skórnych, jednak dowiedziono, że łuszczyca jest chorobą uwarunkowaną genetycznie. Oznacza to, że u dzieci osób chorujących na łuszczycę występuje większe ryzyko zachorowania, niż u dzieci zdrowych rodziców. Jakie są objawy łuszczycy? Charakterystycznym objawem łuszczycy są okrągłe bądź owalne, różowe lub nawet czerwonobrązowe płaskie grudki. Mają one zróżnicowaną wielkość i są pokryte srebrzystoszarą łuską, która tworzy się w wyniku rogowacenia naskórka w miejscu zmienionym chorobowo. Zmiany pojawiają się najczęściej w okolicy łokci i kolan, na kości krzyżowej i w okolicy pośladkowej, a także na dłoniach i stopach. Łuszczące się grudki występują również na owłosionej skórze głowy i mogą rozprzestrzeniać się na skórę czoła, szyi oraz za uszami. Co sprzyja występowaniu objawów? infekcje wirusowe lub bakteryjne: ostre (np. różyczka, ospa czy półpasiec) bądź przewlekłe (np. próchnica, przerost migdałków), stan zapalny, np. zapalenie przyzębia, zapalenie żył, stany zapalne żołądka, przyjmowanie leków, takich jak hormony, betablokery (w chorobach układu krążenia), sole litu (w leczeniu depresji), interferon, a nawet antybiotyki z grupy tetracyklin (w leczeniu chorób układu oddechowego, trądziku młodzieńczego czy boreliozy), choroby przewlekłe, np. dna moczanowa, zapalenie stawów, cukrzyca, stres bądź silny wstrząs psychiczny, długotrwałe podrażnienie lub uszkodzenie skóry, np. oparzenia słoneczne, cieplne lub chemiczne, zadrapania i rany oraz zbyt drażniące detergenty i środki myjące, niewłaściwa dla schorzenia dieta, bogata w białko pochodzenia zwierzęcego, rośliny strączkowe oraz ostre przyprawy. Kiedy iść do lekarza? Rozróżnia się kilka rodzajów tej choroby, a występujące zmiany w każdym przypadku mogą wyglądać nieco inaczej. Z tego względu łuszczyca często bywa mylona z atopowym zapaleniem skóry lub egzemą. Po pojawieniu się niepokojących objawów warto więc skonsultować się z dermatologiem, który zdiagnozuje dolegliwość i dobierze odpowiednie leki. W celach diagnostycznych lekarz może zlecić wykonanie wymazu ze zmiany skórnej. Ma to na celu wykluczenie bakteryjnego lub grzybiczego nadkażenia grudek. Czy łuszczycą można się zarazić? Jednym z największych problemów dotykających osoby chorujące na łuszczycę jest niechęć ze strony innych. Zaczerwienione, łuszczące się zmiany na skórze mogą wywoływać obawę przed zarażeniem. Należy jednak pamiętać, że łuszczyca w żadnym wypadku nie jest chorobą zakaźną. Nie można się więc nią zarazić podczas bezpośredniego kontaktu z osobą chorą, jak również używając tych samych przedmiotów. Leczenie łuszczycy W lżejszych postaciach łuszczycy wystarczające bywa leczenie zewnętrzne. Polega ono na stosowaniu maści o działaniu złuszczającym, które w łagodny sposób usuwają zrogowaciałą łuskę ze skóry. W skład takich maści i kremów wchodzą kwas salicylowy, mocznik, dziegcie lub cignolina (np. Cerkoderm, Pilarix, Squamax, Paraderm - wszystkie dostępne bez recepty). W żadnym wypadku nie powinno się usuwać łuski mechanicznie. Takie działanie może pogorszyć stan skóry, a nawet prowadzić do bakteryjnego lub grzybiczego nadkażenia. Kolejnym krokiem jest zastosowanie maści sterydowych na receptę, które mają za zadanie zmniejszyć stan zapalny i złagodzić zaczerwienienia (np. Diprolene, Diprosalic, Betnovate, Dermovate). Gdy leczenie miejscowe okazuje się nieskuteczne, włączona zostaje terapia ogólna o działaniu immunosupresyjnym (np. Methotrexat, Equoral - wydawane na receptę). Ma ona na celu zmniejszyć nadreaktywność układu odpornościowego. Terapia ogólna powinna być stosowana jedynie w ciężkich przypadkach łuszczycy ze względu na wiele działań ubocznych, jakie niesie ze sobą stosowanie leków immunosupresyjnych. Skuteczne jest również naświetlanie zmian skórnych, zwane fototerapią. Poddawanie się zabiegom 3 razy w tygodniu przynosi dobre efekty już po kilkunastu naświetlaniach. Przed zabiegiem podawane są preparaty fotouczulające, a zastosowane promieniowanie świetlne pochodzi ze specjalnych lamp UVA. U osób z łuszczycą bardzo powszechne są niedobory witaminy D3. Badania kliniczne wykazały, że w trakcie terapii z użyciem witaminy D3, jak i po jej zakończeniu, doszło do zahamowania rozprzestrzeniania się zmian skórnych. Warto o tym pamiętać także w okresie remisji. By zapobiec nawrotowi objawów zalecana dawka dobowa witaminy D3 dla osoby dorosłej to 2000 (np. bez recepty Vigantol, Vigantoletten - należy przeczytać na opakowaniu albo w ulotce, jaka dawka zawarta jest w jednej kropli lub tabletce wybranego preparatu). O czym warto pamiętać by łuszczyca powracała rzadziej? Zmodyfikuj swój jadłospis. Unikaj ostrych przypraw, dużych ilości roślin strączkowych oraz mięsa wieprzowego. Wzbogać dietę o produkty bogate w kwasy omega 3 i witaminę D3 (np. ryby morskie, tran, olej lniany, olej z wiesiołka). Zrezygnuj z tradycyjnego mydła oraz ostrej gąbki do kąpieli. Wybieraj preparaty łagodnie myjące, natłuszczające i uelastyczniające naskórek. Używane środki myjące nie powinny wysuszać skóry, a po kąpieli dobrze jest wmasować emolientowy balsam do ciała. Najlepiej wybierać linie kosmetyków adresowane do osób ze skórą problematyczną (dermokosmetyki np. z serii Emolium, Oillan, Eloderm, Mediderm). Wybieraj ubrania wykonane z włókien naturalnych. Miękkie i przewiewne ubrania z bawełny wchłaniają wilgoć i nie drażnią skóry. Chroń skórę przed otarciami i oparzeniami. Wystawiając skórę na słońce nie zapomnij o kremach ochronnych z najwyższym filtrem. Opalanie nie powinno jednak trwać dłużej niż 15-20 minut. Po każdej kąpieli w basenie lub morzu należy spłukać skórę czystą wodą, by zmyć resztki wysuszającego chloru lub soli. Wycisz się. Spokój psychiczny sprzyja utrzymaniu prawidłowej kondycji skóry w przebiegu łuszczycy oraz zapobiega jej nawrotom. W razie jakichkolwiek wątpliwości, zawsze możesz zadać pytanie farmaceutom Agnieszka Soroko, mgr wszelkich starań, aby nasz artykuł jak najlepiej oddawał dostępne informacje, ale nie można go traktować jako konsultacji farmaceutycznej. Przed zażyciem leku należy przeczytać ulotkę, a w przypadku pytań skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Wszystkie podane w artykule nazwy produktów są przykładowe i nie stanowią żadnej formy reklamy. Wszystkie prawa autorskie do artykułu są zastrzeżone przez GdziePoLek sp. z

Lek bez recepty (409) Wyrób medyczny leczniczy (349) Kosmetyki (317) Inne (118) Suplement diety (90) zobacz więcej Filtruj Cena tabletka , kac , witamina c , cytryna , tabletki musujące , do oczu , witaminy i minerały , na chorobę lokomocyjną , glukoza , preparaty na serce i krążenie

Maść na łuszczyce nie wyleczy z łuszczycy. Żadna. Leczenie łuszczycy wciąż polega jedynie na łagodzeniu przebiegu i objawów. Leki na łuszczyce nie są w pełni skuteczne być może dlatego, że naukowcy do dziś nie zdefiniowali jednoznacznie przyczyn tej choroby. Zobacz, jak leczyć łuszczycę w oparciu o dostępne leki i jakie substancje znajdują się w kremie na łuszczycę. Leczenie łuszczycy Jak leczyć łuszczycę? Leczenie łuszczycy jest bardzo trudne, bardzo długie i… nie przynosi ostatecznego rezultatu. Mimo, że istnieją leki na łuszczycę, ich stosowanie nie prowadzi do całkowitego zażegnania problemu. Pojęcie skuteczny lek na łuszczycę odnosić się może jedynie do skuteczności w łagodzeniu objawów tej przykrej dolegliwości. Jednym z powodów tego jest fakt, że mimo czynionych postępów, nauka nie poznała dotąd jednoznacznej odpowiedzi na pytanie o źródła łuszczycy. Dominujące teorie tłumaczą łuszczycę skłonnościami genetycznym albo też autoimmunologicznym, autodestrukcyjnym działaniem organizmu względem własnych tkanek. Łuszczyca Łuszczyca to zaburzenie polegające na przyspieszeniu naturalnego procesu złuszczania się naskórka. U zdrowego człowieka komórki przechodzą od podstawnej do rogowej warstwy naskórka w ciągu 4 tygodni. W przypadku łuszczycy proces ten trwa zaledwie 4 dni. Łuszczyca objawia się w postaci charakterystycznych grudek, najczęściej na kolanach, łokciach, dłoniach i stopach. Łuszczyca przybiera różne formy, co jest istotne, jeśli chodzi o terapię – leki na łuszczyce dobierane są przez dermatologa na konkretne jej odmiany. Wyróżniamy między innymi: łuszczycę plackowatą, łuszczycę krostkową, łuszczycę kropelkową , łuszczycę odwróconą, erytrodemię łuszczycową, łuszczycowe zapalenie stawów. Maść na łuszczycę Leczenie łuszczycy odbywa się za pomocą fototerapii albo specjalnej maści na łuszczycę. Fototerapia to nic innego, jak naświetlanie skóry promieniami UVA w czasie serii około 20 zabiegów, powtarzanych co dwa, trzy dni. Natomiast jeśli chodzi o krem na łuszczycę, dermatolog zaleci specyfik działający w oparciu o jedną z następujących substancji czynnych: cygnolina, pochodne witaminy D3: kalcypotriol, takalcytol, pochodne witaminy A (retinoidy), dziegcie, kortykosteroidy. Czym są substancje występujące w maści na łuszczycę i jak działają? Zobacz też: Maść nagietkowa - zastosowanie na żylaki i trądzik Łuszczyca leczenie – cygnolina Zawarta w maści na łuszczycę cygnolina hamuje podziały komórkowe, zmniejszający tym samym łuszczenie skóry. Stosuje się tego typu krem na łuszczycę tylko w przypadku łuszczycy zwyczajnej, o lekkim przebiegu. Uwaga – jest to substancja mocno podrażniająca, po jej zastosowaniu mogą pozostać przez kilka dni ciemne plamy. Z tego też powodu nie powinno się jej stosować na twarzy i w innych delikatnych miejscach. Maść na łuszczycę – pochodne witaminy D3 Maść na łuszczycę bazująca na dwóch pochodnych witaminy D3, czyli kalcypotriolu i takalcytolu, również hamuje podziały komórek skóry, spowalniając proces jej łuszczenia się. Także tego typu maść na łuszczycę może silnie podrażniać skórę. Czytaj też: Grzybica paznokci - leczenie. Preparat, leki, maść Leki na łuszczycę – pochodne witaminy A W leczeniu łuszczycy często stosuje się pochodne witaminy A, zwane retinoidami. Podobnie jak powyższe, hamują one działalność układu odpornościowego oraz spowalniają wzrost naskórka. Niestety - i w tym przypadku reakcją niepożądaną może być podrażnienie skóry. Zobacz: Maść z żyworódki - zastosowanie. Na trądzik i łuszczycę Jak leczyć łuszczycę – dziegć Silnie i nieprzyjemnie pachnąca maść na łuszczyce to preparat bazujący na dziegciach – smole pogazowej pochodzenia drzewnego i węglowego. Leczenie łuszczycy za pomocą dziegciów praktykowane jest od wieków, aczkolwiek i do tej metody są liczne zastrzeżenia. Z powodu podejrzeń o działanie rakotwórcze, w niektórych krajach tego typu maści na łuszczycę zostały wycofane ze sprzedaży. Krem na łuszczycę z kortykosteroidami Kortykosteroidy w maści na łuszczycę, to nic innego, jak sterydy. Działają przeciwzapalnie i przeciwalergicznie. Hamują też aktywność immunologiczną układu odpornościowego, która to aktywność – jak wspomnieliśmy wyżej, podejrzewana jest o powodowanie łuszczycy. Maść na łuszczyce działająca na bazie sterydów w szybki sposób przynosi efekty, niestety – to również jest rozwiązanie dalekie od ideału. Po zaprzestaniu terapii sterydami (a ta nie może być długa), łuszczyca szybko powraca, często mocniejsza, często groźniejsza. Sprawdź: Srebro koloidalne - do picia, na trądzik. Zastosowanie Treści z serwisu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Administrator nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą.

Dodano: 19/04/2021 Aktualizacja: 16/11/2023 Zioła na łuszczycę głowy i krostkową. Najlepsze mieszanki Zioła na łuszczycę - jakie stosować mieszanki ziół na łuszczycę – głowy, rąk, paznokci, krostkową? Dodano: 26/11/2019 Aktualizacja: 23/09/2021 Olej konopny na łuszczycę - jak stosować? Opinie i efekty Olej konopny - jakie

Łuszczyca krostkowa to dosyć rzadka odmiana łuszczycy, która objawia się pojawieniem się na powierzchni skóry rumienia, stanów zapalnych oraz krostek. Czym różni się od zwykłej łuszczycy, skąd się bierze i jak pielęgnować zmienioną chorobowo skórę?Co to jest łuszczyca?Łuszczyca jest dość powszechną chorobą, ponieważ dotyka około 2% zamieszkujących Europę ludzi. U większości rozpoczyna się w młodości. Już wtedy wiele osób wstydzi się trudnego do ukrycia przed otoczeniem wykwitu w postaci srebrzysto-białej łuski, a już istniejące zmiany znacznie obniżają ich samoocenę. Cierpi na tym nie tylko ich aktywność zawodowa, ale również życie może pozornie wydawać się błahy, jednak badania wykazały, że jakość życia chorych na łuszczycę jest obniżona w stopniu porównywalnym do osób cierpiących na inne przewlekłe schorzenia, takie jak: cukrzyca, choroby serca, a nawet choroby nowotworowe!Czym się różni łuszczyca krostkowa od zwykłej?Łuszczyca krostkowa jest jedną z rzadszych odmian łuszczycy. Na skórze pojawiają się rumień, stany zapalne i wysyp licznych, drobnych krost. Krostki niekiedy zlewają się i tworzą „jeziorka” ropy. Jeśli zmiany skórne są rozległe, mogą towarzyszyć im gorączka, złe samopoczucie, ogólne osłabienie, swędzenie się bierze łuszczyca krostkowa?Łuszczyca krostkowa najczęściej pojawia się po zmniejszeniu dawki lub odstawieniu stosowanych doustnie sterydów. Czasami może pojawić się też jako reakcja po przyjęciu niektórych leków, np.:antymalarycznych,doustnych środków antykoncepcyjnych,leków biologicznych (np. insuliny czy hormonu wzrostu),preparatów z grup beta-blokerów, które stosuje się w przypadku choroby wieńcowej, niewydolności i zaburzeń serca czy krostkowa – leczenie farmakologiczneO przebiegu leczenia powinien zadecydować dermatolog, który dobierze sposób terapii specjalnie dla Ciebie. Wszystko zależy od tego, jak bardzo nasilona jest Twoja choroba, gdzie zlokalizowane są zmiany skórne i jak dużą zajmują dwa sposoby leczenia łuszczycy krostkowej:miejscowe (maści i kremy)oraz ogólne (doustne).Sprawdź leki i preparaty na lekarz decyduje się na jedną z tych metod, ale w niektórych przypadkach łączy miejscowe zazwyczaj wspomaga terapię ogólną lub stosowane jest wtedy, gdy zmiany skórne są niewielkie. Celem terapii miejscowej jest usunięcie łusek oraz zmniejszenie stanu zapalnego. Ten sposób leczenia ma jednak wady i zalety!Zaletą leczenia miejscowego jest niewątpliwie mniejsze ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, wadami zaś - mniejsza skuteczność w porównaniu z lekami ogólnymi, czas, jaki należy poświęcić na aplikację leków oraz miejscowe objawy niepożądane, np. podrażnienie cierpisz na łuszczycę, niestety bez wizyty u lekarza się nie obędzie. Istnieje jednak wiele sposobów, by pomóc sobie w domu. Dzięki nim zadbasz o dotkniętą zmianami skórę, a także zredukujesz towarzyszące chorobie objawy, np. pierwsze pomyśl o odpowiedniej pielęgnacji i dobierz właściwe kosmetyki, a po drugie zwracaj uwagę na to, co jesz!Jak pielęgnować skórę z łuszczycą?Jeśli masz łuszczycę, ważne abyś pamiętała o właściwej pielęgnacji skóry. Sięgaj po kosmetyki zawierające kwas salicylowy lub mocznik, które pomogą lekom stosowanym miejscowo (kremom lub maściom) w dotarciu w głąb naskórka. W dalszym etapie leczenia nie zapominaj również o prawidłowym nawilżaniu i natłuszczaniu skóry za pomocą emolientów, które zapobiegną nadmiernemu przesuszeniu naskórka i zmniejszą a dieta – co jeść, a co wyeliminować?Co prawda nie wyleczysz łuszczycy dietą, ale możesz zapobiec nasilaniu się objawów i przedłużyć upragniony, bezobjawowy okres remisji. Na pewno dobrze wpłynie to na jakość Twojego z diety:produkty zawierające dużo wiązań siarkowych - czerwone mięso i niektóre warzywa, jak fasola i groch,owoce i warzywa, zwiększające produkcję histaminy, która nasila świąd – np. pomidory, jagody, truskawki, pomarańcze, ananasy,pokarmy odwadniające – kawa, alkohol, ostre potrawy, swoją dietę o:zielone warzywa bogate w kwas foliowy – szpinak, brokuły, sałata,warzywa poprawiające stan skóry – marchew, dynia, seler,białe mięso: kurczak, indyk, na dietę zalecaną w… profilaktyce chorób układu sercowo-naczyniowegoUdowodniono, że u chorych na łuszczycę ryzyko wystąpienia schorzeń sercowo-naczyniowych, otyłości, cukrzycy czy nadciśnienia jest znacznie większe w porównaniu ze zdrowymi jeśli cierpisz na łuszczycę, przejdź zapobiegawczo na dietę zalecaną w profilaktyce chorób układu główne założenia tej diety:wyeliminuj pieprz, kawę, herbatę, glutaminian sodu i grillowane potrawy,rzuć palenie papierosów,ogranicz alkohol,jeśli masz nadwagę – przejdź na dietę niskokaloryczną. Sprawdź produkty pomagające rzucić palenie.

Maść dziegciowo-siarkowa - opis i zastosowanie. Pielęgnacyjna maść dziegciowo-siarkowa Exotar to nowoczesny preparat pielęgnacyjny przeznaczony do stosowania u osób cierpiących na zapalne choroby skóry. Połączenie substancji czynnych - dziegciu sosnowego oraz siarki strąconej warunkuje właściwości przeciwzapalne maści Łuszczyca krostkowa to dość rzadka postać łuszczycy, która jest jednocześnie jedną z cięższych odmian tej choroby – może nawet doprowadzić do zagrożenia życia pacjenta. Podobnie jak w przypadku innych rodzajów łuszczycy, przyczyny choroby pozostają niejasne. Jak rozpoznać tę chorobę? Jakie są objawy łuszczycy krostkowej? Jakie są rokowania pacjentów, u których problem ten wystąpi? Czy leczenie łuszczycy krostkowej jest skuteczne? Autor: Getty Images Łuszczyca krostkowa (łac. psoriasis pustulosa, ang. pustular psoriasis) to zasadniczo jedna z rzadziej spotykanych postaci łuszczycy. W różnych rejonach świata jednostka ta spotykana jest z odmienną częstością, przykładowo według japońskich statystyk łuszczyca krostkowa rozpoznawana jest u nieco ponad 7 na milion ludzi. Najczęściej występuje ona u osób mających około 50 lat i w przypadku pacjentów w tym wieku, choroba występuje z podobną częstością u kobiet i mężczyzn. Ogólnie łuszczyca krostkowa jest rzadka, u dzieci schorzenie to jest spotykane jeszcze rzadziej niż u osób dorosłych, aczkolwiek również możliwe jest jego wystąpienie. Typowo u dzieci przebieg choroby jest łagodniejszy niż u dorosłych. Spis treściŁuszczyca krostkowa: przyczyny i czynniki ryzykaŁuszczyca krostkowa: rodzajeŁuszczyca krostkowa: objawyŁuszczyca krostkowa: diagnostykaŁuszczyca krostkowa: leczenieŁuszczyca krostkowa: rokowanie Łuszczyca krostkowa: przyczyny i czynniki ryzyka Podobnie jak etiologia innych rodzajów łuszczycy, tak i przyczyny łuszczycy krostkowej nie są do końca jasne. Dotychczas medykom udało się zaobserwować, iż łuszczyca jest chorobą autoimmunizacyjną, czyli taką, w której powstawanie zaangażowane są nieprawidłowe reakcje układu odpornościowego człowieka. Charakterystyczne dla jednostki jest także to, że w jej przebiegu dochodzi do wyjątkowego przyspieszenia namnażania się komórek jednak bezpośrednio doprowadza do pojawiających się w przebiegu łuszczycy zaburzeń - tego tak naprawdę nie wiadomo. Obecnie dominuje pogląd, iż wpływ na występowanie choroby mają obciążenia genetyczne i uwarunkowania środowiskowe. W przypadku pierwszych z wymienionych pogląd taki wysunięto na podstawie tego, iż zauważalne jest chociażby to, że ludzie, w których rodzinach ktoś chorował na łuszczycę, sami mają zwiększone ryzyko wystąpienia tej choroby. Jeżeli zaś chodzi o czynniki środowiskowe, które mają wpływ na występowanie różnych postaci łuszczycy - w tym również i łuszczycy krostkowej - to tutaj można wymienić szereg różnych problemów. Otóż zauważono powiązanie pomiędzy łuszczycą krostkową a wieloma różnymi aspektami - jako czynniki ryzyka łuszczycy wymieniane są: palenie papierosów stosowanie różnych leków ( niesteroidowych leków przeciwzapalnych - NLPZ, leków normotymicznych - np. preparatów litu czy preparatów interferonu) nagłe zaprzestanie przyjmowania, wcześniej stosowanych przez długi czas, glikokortykosteroidów urazy skóry przeżywanie silnego stresu podrażnienia skóry (zarówno przez różne substancje chemiczne, jak i przez promieniowanie UV) ciąża Łuszczyca krostkowa: rodzaje Do grupy łuszczyc krostkowych zalicza się kilka jednostek, w których zmiany skórne pojawiające się u chorych zasadniczo są podobne, aczkolwiek umiejscowione są one w różnych rejonach ciała. Różnice obejmują również obecność dodatkowych (poza dermatologicznymi) objawów danej postaci łuszczycy krostkowej, a także stopień ciężkości choroby. Biorąc pod uwagę powyższe, wymieniane są: Łuszczyca krostkowa uogólniona (nazywana również łuszczycą typu von Zumbuscha) - uznawana jest za najcięższą postać łuszczycy. W jej przypadku u chorych ropne krosty pojawiają się zasadniczo na całej powierzchni ciała (zwykle z wyjątkiem twarzy), poza nimi u pacjentów zauważalne może być również znaczne zaczerwienienie skóry i objaw Nikolskiego (zjawisko, w którym po pocieraniu skóry dochodzi do spełzania naskórka). Charakterystyczne dla łuszczycy krostkowej uogólnionej jest to, że pacjenci doświadczają również i tzw. objawów ogólnych, takich jak gorączka, ból głowy, nudności czy ogólne poczucia osłabienia, bóle stawów i dreszcze. Łuszczycę krostkową dłoni i stóp - zmiany pojawiają się w obrębie dłoni i palców rąk, a także w obrębie podeszew i palców stóp. Charakterystyczne dla niej jest to, że pacjenci doświadczają bólu (ze względu na umiejscowienie krost we wspomnianych lokalizacjach) oraz że częściej na łuszczycę krostkową dłoni i stóp cierpią kobiety. Łuszczyca krostkowa dłoni i stóp może współistnieć u chorego z innymi zmianami łuszczycowymi (np. wynikającymi z chorowania na łuszczycę zwykłą) lub może ona je poprzedzać. Ciągłe krostkowe zapalenie skóry kończyn - najbardziej ograniczona postać łuszczycy krostkowej - w jej przypadku zmiany łuszczycowe pojawiają się w obrębie paliczków dalszych palców rąk i stóp. Łuszczyca krostkowa: objawy Charakterystycznym dla łuszczycy krostkowej objawem są właśnie krosty, które mają różną wielkość (sięga ona zwykle kilka milimetrów) i które są wypełnione treścią ropną. Choć pozornie może wydawać się inaczej, to tak naprawdę zawartość krost jest jałowa - nie są w niej obecne bakterie, a znajdują się w niej białe krwinki. Dość interesujące jest to, że u chorego zmiany skórne mogą pojawiać się w bardzo krótkim czasie - chociażby w przypadku łuszczycy krostkowej uogólnionej krosty mogą pojawić się na większości powierzchni ciała nawet w ciągu niecałej jednej doby. Poza krostami u chorych na łuszczycę krostkową objawy obejmują również zaczerwienienie skóry czy różne inne zmiany skórne - może być tak, że u pacjenta będą obecne również i typowe płytki łuszczycowe. Występować mogą również i wspominane wcześniej ogólne objawy łuszczycy krostkowej (w postaci uogólnionej). Łuszczyca krostkowa: diagnostyka Obraz kliniczny u pacjenta z łuszczycą krostkową jest zazwyczaj dość charakterystyczny i dermatolog może postawić rozpoznanie choroby już po samym dokładnym obejrzeniu zmian skórnych. Zazwyczaj jednak chorym zlecane są różne badania - przede wszystkim laboratoryjne - które nie tylko umożliwiają dokładną ocenę ich stanu, ale i przeprowadzenie diagnostyki różnicowej. U pacjentów wykonywana może być morfologia krwi (w której możliwe jest stwierdzenie leukocytozy) badanie OB (może występować jego podwyższenie) badania białek we krwi (dochodzić może do wzrostu stężenia globulin przy jednoczesnym spadku albumin we krwi) Chorym mogą być również zlecane badania bakteriologiczne - ma to na celu wykluczenie ewentualnej etiologii infekcyjnej zmian skórnych. Łuszczyca krostkowa: leczenie Leczenie łuszczycy krostkowej przebiegać może wyjątkowo różnie - wszystko zależne jest od postaci choroby u danego pacjenta i stopnia jej zaawansowania. Najgroźniejsza jest łuszczyca krostkowa uogólniona, która zwykle wymaga leczenia w warunkach szpitalnych. W jej przypadku konieczne jest przeciwdziałanie zakażeniom (w tym celu pacjentom mogą być podawane antybiotyki), dbałość o odpowiednie nawodnienie chorych, a także stosowanie leków miejscowych na skórę. Może zachodzić konieczność leczenia pacjentami doustnymi glikokortykosteroidami. Inaczej przebiega z kolei leczenie innych rodzajów łuszczycy krostkowej - łuszczycy krostkowej dłoni i stóp czy ciągłego krostkowego zapalenia skóry kończyn. W ich przypadku typowo wystarczające jest zdecydowanie mniej zaawansowane leczenie, dodatkowo do poprawy stanu chorych może wystarczyć samo tylko stosowanie leków miejscowych. Ogólnie ciężko jest się natknąć na konkretne schematy leczenia poszczególnych postaci łuszczycy krostkowej - zazwyczaj, analizując wszelkie korzyści dla pacjenta, wdraża się u niego kombinację różnych metod ogólnie stosowanych w leczeniu łuszczycy. Wleczeniu łuszczycy krostkowej wykorzystywane są cygnolina dziegcie glikokortykosteroidy retinoidy metotreksat cyklosporyny fototerapia fotochemioterapia leki biologiczne Łuszczyca krostkowa: rokowanie Rokowanie chorych z łuszczycą krostkową zależne jest przede wszystkim od tego, która z postaci tej choroby u nich występuje. Najpoważniejsza jest łuszczyca krostkowa uogólniona - ona może doprowadzić nawet do zgonu pacjenta, np. z powodu niewydolności nerek, sepsy czy niewydolności wątroby. Zdecydowanie mniej groźne są inne postacie schorzenia, nie oznacza to jednak tego, że są to jednostki błahe - mają one bowiem tendencję do nawracania. Zdarza się nawet sytuacja, gdzie pacjent, u którego wiele lat wcześniej rozpoznano np. łuszczycę krostkową dłoni i stóp, który był leczony i u którego zmiany skórne całkowicie zniknęły, po kilku, a czasami nawet kilkunastu latach, doświadcza kolejnego epizodu choroby. Przeczytaj również: Łuszczycowe zapalenie stawów (łuszczyca stawowa, psoriatic arthritis) Łuszczyca paznokci (łuszczycowe zmiany paznokciowe) Łuszczyca - przyczyny i objawy lncaU3m.

0290vvy540.pages.dev/366

0290vvy540.pages.dev/343

0290vvy540.pages.dev/162

0290vvy540.pages.dev/240

0290vvy540.pages.dev/49

0290vvy540.pages.dev/96

0290vvy540.pages.dev/153

0290vvy540.pages.dev/250

0290vvy540.pages.dev/33

maści na łuszczycę krostkową bez recepty