Zasadnicze znaczenie mają tu przepisy kodeksu cywilnego określające odpowiedzialność za czyn niedozwolony (art. 415 i następne Sąd Najwyższy wielokrotnie wskazywał na dopuszczalność dochodzenia roszczeń uzupełniających w stosunku do świadczeń wynikających z ustawy z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (DzU z 2015 r., poz. 1242 ze zm.; dalej: ustawa wypadkowa). W wyroku z 5 lipca 2005 r. (I PK 293/04) SN podniósł, że pracownik może dochodzić od pracodawcy roszczeń uzupełniających z tytułu wypadków przy pracy opartych na przepisach prawa cywilnego (art. 415, 444 i 445 Zatem odpowiedzialność pracodawcy wobec pracownika za szkodę powstałą wskutek np. wypadku przy pracy nie jest wyłączona przez to, że pracownikowi może przysługiwać jednorazowe odszkodowanie wypłacane przez ZUS na podstawie ustawy wypadkowej. Zadośćuczynienie pieniężne, o którym mowa w art. 445 § 1 ma na celu naprawienie szkody niemajątkowej pracownika, wyrażającej się krzywdą w postaci cierpień fizycznych i psychicznych spowodowanych doznanym urazem. Nie tylko etatowcy Firma ma obowiązek zapewnić bezpieczne warunki pracy zarówno własnym pracownikom, jak i osobom, które pracują na umowach cywilnoprawnych (np. zleceniach) oraz tzw. samozatrudnionym. Wynika to wprost z art. 304 § 1 kodeksu pracy. Według niego pracodawca zapewnia bezpieczne i higieniczne warunki pracy osobom fizycznym wykonującym pracę na innej podstawie niż stosunek pracy w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę, a także osobom prowadzącym w zakładzie lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę na własny rachunek działalność gospodarczą. Oznacza to, że te osoby również mogą dochodzić od firmy zadośćuczynienia, gdyby doznały urazu wskutek braku bezpiecznych warunków pracy. Ciężar dowodu Pracownik domagający się zadośćuczynienia za doznaną krzywdę nie może w postępowaniu sądowym powołać się jedynie na wypadek przy pracy, który stwierdzony został protokołem powypadkowym. Musi wykazać wszystkie przesłanki prawne cywilnej odpowiedzialności firmy. Ma więc udowodnić ciążącą na pracodawcy odpowiedzialność, poniesioną szkodę (wynikającą z uszczerbku na zdrowiu) oraz związek przyczynowy między zdarzeniem będącym wypadkiem przy pracy a powstaniem szkody. Nie jest to łatwe, dlatego pracownicy zwykle korzystają z pomocy prawników, nierzadko wyspecjalizowanych w takich sprawach. Przepisy nie określają kwoty tego zadośćuczynienia. Istotne znaczenie ma tu orzecznictwo sądowe, które wypracowało już pewne zasady ustalania poziomu tego świadczenia. Decyduje sąd W szczególności w wyroku z 18 kwietnia 2002 r. (II CKN 605/00) Sąd Najwyższy stwierdził, że w razie uszkodzenia ciała i rozstroju zdrowia należy uwzględniać czynniki obiektywne: czas trwania, stopień intensywności cierpień fizycznych i psychicznych, nieodwracalność skutków urazu (kalectwo, oszpecenie), rodzaj wykonywanej pracy, szanse na przyszłość, wiek poszkodowanego, a także czynniki subiektywne: poczucie nieprzydatności społecznej, bezradność życiową. Nie bez znaczenia są też takie okoliczności jak pozbawienie możliwości osobistego wychowywania dzieci i zajmowania się gospodarstwem domowym, konieczność korzystania z pomocy innych osób przy prostych czynnościach życia codziennego. Za przyznaniem wysokiego zadośćuczynienia może przemawiać szczególne natężenie winy sprawcy szkody. Istotne znaczenie ma też wiek poszkodowanego oraz skutki doznanej krzywdy. Uznaje się bowiem, że krzywda osoby, u której urazy wywołały nieodwracalne dla zdrowia skutki i która nie może liczyć na ich ustąpienie w przyszłości, jest nieporównywalnie większa niż krzywda osoby, u której podobne skutki mają charakter przejściowy i ostatecznie ustępują. Różnica ta jest szczególnie istotna, gdy chodzi o osoby młode, które z racji wieku ze skutkami doznanych urazów będą się borykać przez wiele lat (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 5 lutego 2015 r., I ACa 1581/15). W ostatnich latach obserwuje się w orzecznictwie tendencje do zasądzania zadośćuczynień od kilkudziesięciu do setek tysięcy zł. Przyjmuje się bowiem, że ma być ono odczuwalne dla poszkodowanego i przynosić mu równowagę emocjonalną naruszoną przez doznane cierpienia psychiczne. O ostatecznej jego wysokości decyduje sąd pracy na podstawie okoliczności konkretnego przypadku. Autor jest sędzią Sądu Okręgowego w Kielcach O czym pamiętać - w ugodzie z pracownikiem można ustalić wysokość zadośćuczynienia - firma może się ubezpieczyć od odpowiedzialności cywilnej za wypadek przy pracy - lepiej prowadzić szczegółową dokumentację szkoleń pracowników z BHP oraz wydawanych im środków ochrony indywidualnej (np. maski, kaski, rękawice) - przyczynienie się pracownika do powstania wypadku obniży wysokość zadośćuczynienia Sytuacja firmy bez znaczenia Wysokość kwoty zadośćuczynienia należnego pracownikowi nie zależy od sytuacji finansowej pracodawcy. To, że ma on długi i stoi na granicy bankructwa, nie uchroni go przed koniecznością zapłaty wysokich kwot, gdy krzywda pracownika jest znaczna. Podobnie nieistotna jest sytuacja majątkowa poszkodowanego. Czego unikać - odmowy wypłaty zadośćuczynienia tylko dlatego, że pracownik otrzymał jednorazowe odszkodowanie z ZUS - odmowy wypłaty zadośćuczynienia członkom rodziny pracownika zmarłego wskutek wypadku przy pracy zaistniałego w wyniku braku bezpiecznych warunków pracy - zaniedbywania wymaganych szkoleń załogi z BHP oraz odpowiedniego jej wyposażenia w środki ochrony i środki zabezpieczające przed urazem
Kwota ta została pomniejszona o wysokość otrzymanego przez pracownicę jednorazowego odszkodowania z tytułu przedmiotowego wypadku z ZUS w wysokości 12.135 zł. Od pracodawcy na rzecz pracownicy zostało zasądzone zadośćuczynienie w kwocie 7.865 zł z ustawowymi odsetkami oraz ustawowymi odsetkami za opóźnienie.
Z wypadkiem przy pracy kojarzy się wiele procedur i formalności. Poszkodowana osoba może ubiegać się w związku z wystąpieniem takiego zdarzenia o jednorazowe odszkodowanie z ZUS. Jednakże żeby je otrzymać, muszą zostać spełnione odpowiednie warunki. Aby dowiedzieć się jakich formalności należy dopełnić aby otrzymać odszkodowanie z ZUS zapraszamy do lektury naszego możemy mówić o wypadku przy pracy?Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło:podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych;podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia;w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy. Jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracyŚwiadczenia z tytułu wypadku przy pracy wypłacane są w związku z podleganiem pod ubezpieczenie wypadkowe. Jeżeli zdarzenie zostanie uznane za wypadek przy pracy, to poszkodowany pracownik w tej sytuacji zawsze ma prawo do zasiłku chorobowego płatnego w wysokości 100% podstawy wymiaru tego zasiłku. Jednakże gdy wypadek dodatkowo spowoduje stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu, wówczas zatrudniony również ma prawo aby otrzymać jednorazowe odszkodowanie z uszczerbek na zdrowiu to naruszenie sprawności organizmu, powodujące upośledzenie czynności organizmu nierokujące poprawy. Natomiast długotrwały uszczerbek na zdrowiu jest naruszeniem sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający 6 miesięcy, mogące ulec uszczerbku na zdrowiu, a także jego związek z wypadkiem przy pracy określane jest przez ZUS po zakończeniu leczenia lub z ZUS - czy przysługuje zleceniobiorcy?Według art. 3 ust. 3 o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych do wypadków przy pracy zalicza się także urazy doznane w okresie ubezpieczenia społecznego podczas wykonywania określonych świadczeń na innej podstawie niż stosunek pracy. Wśród nich wymienia się również umowę zlecenie. Oznacza to, że zleceniobiorca również może starać się o jednorazowe odszkodowanie z ZUS, o ile wypadek spowodował stały lub długotrwały uszczerbek na jego otrzymania przez zleceniobiorcę odszkodowania z ZUS jest podleganie pod ubezpieczenie wypadkowe. Czyli o takie świadczenie nie może się starać osoba, która z tytułu umowy zlecenie opłaca wyłącznie składkę niezbędne do wypłaty odszkodowaniaDo wypłaty jednorazowego odszkodowania z ZUS niezbędne jest złożenie pisemnego wniosku o ustalenie uszczerbku na zdrowiu oraz wypłatę tego świadczenia, a także przygotowanie odpowiednich dokumentów, a mianowicie:zaświadczenia o stanie zdrowia wystawione przez lekarza prowadzącego leczenie (OL-9),dokumentacji medycznej oraz innych dokumentów mających znaczenie dla wydania orzeczenia o niezdolności do w zależności od okoliczności poszkodowany powinien również przedłożyć:protokół ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy,kartę wypadku,prawomocny wyrok sądu pracy,dokumentację wypadku w szczególnych wydanie decyzji o przyznaniu odszkodowania ZUS ma 14 dni od dnia:- otrzymania orzeczenia od lekarza orzecznika ZUS lub komisji lekarskiej,- wyjaśnienia ostatniej okoliczności, bez której nie można wydać w przypadku wypadku w pracy poszkodowana osoba może ubiegać o jednorazowe odszkodowanie z ZUS. Natomiast w celu otrzymania dodatkowego świadczenia powinien złożyć w ZUS odpowiednie dokumenty.
Potwierdzeniem tego jest wyrok Sądu Najwyższego z 29 lipca 1998 r., sygn. akt II UKN 155/98 stwierdzający jednoznacznie, że cywilnoprawna odpowiedzialność pracodawcy za skutki wypadku przy pracy ma charakter uzupełniający.
Przejdź do zawartościHOMEKIM JESTEŚMY?CZYM SIĘ ZAJMUJEMY?AKTUALNOŚCIKONTAKTOdszkodowanie za wypadek w pracy – jak go dochodzić? Wypadek w pracy to zdarzenie, które jest nagłe i spowodowane przyczyną zewnętrzną. Występuje w związku z pracą i może powodować uraz lub śmierć. Odszkodowanie za wypadek w pracy ma na celu naprawienie wyrządzonych szkód i urazów. O odszkodowaniu możemy mówić w przypadku, gdy daną osobę zatrudniono na podstawie umowy o tego artykułu dowiesz się:Jaki podział wypadków w pracy wyrożniamy?Jak wygląda sytuacja w przypadku wypadku w drodze do pracy?Gdzie należy zgłaszać wypadek w pracy?Kto nie ma prawa do odszkodowania za wypadek w pracy?Jak uzyskać odszkodowanie za wypadek w pracy?Aby można było mówić o wypadku przy pracy, zdarzenie to musi nastąpić podczas wykonywania zwykłych czynności lub poleceń przełożonych. Pracownik wykonuje je w związku z zajmowanym stanowiskiem i należą do jego obowiązków. Mogą być wykonywane w czasie pracy, ale również w godzinach nadliczbowych lub przed formalnym rozpoczęciem pracy. Wypadek w pracy ma miejsce również wtedy, kiedy pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy między siedzibą a miejscem wykonywania obowiązku. Za wypadek przy pracy mogą uchodzić zarówno zdarzenia mniej poważne (np. skręcenie kostki), jak i śmierć za wypadek w pracy – podstawowe informacjePrzesłanką, która umożliwia ubieganie się o odszkodowanie za wypadek w pracy, jest wystąpienie u pracownika stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Uszczerbek stały nie daje szans na poprawę sytuacji zdrowotnej, natomiast uszczerbek długotrwały to taki, który powoduje zmniejszenie sprawności organizmu na czas, który przekracza 6 miesięcy. Naruszenie sprawności w przypadku uszczerbku długotrwałego może ulec poprawie. Uszczerbek na zdrowiu ocenia lekarz lub komisja lekarska, natomiast o przyznaniu odszkodowania decyduje Zakład Ubezpieczeń Społecznych. ZUS przyznaje odszkodowanie w wysokości 20% przeciętnego wynagrodzenia za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na ZUS odmówi nam przyznania odszkodowania, od tej decyzji możemy się odwołać. Odwołanie należy wnieść pisemnie w ciągu miesiąca od dnia doręczenia nam decyzji. Podział wypadków w pracyAnalizując kwestie takie, jak odszkodowanie za wypadek w pracy, należy wziąć pod uwagę podstawę prawną ich dotyczącą. Jest to Ustawa z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Wypadki w pracy dzielimy na śmiertelne, ciężkie i lekkie. Jeśli w wyniku tego samego zdarzenia wypadkowi uległy co najmniej 2 osoby, wtedy możemy mówić o wypadku zbiorowym. Odszkodowanie za wypadek w pracy a szkolenieNa równi z wypadkami w pracy traktuje się również wypadki, które miały miejsce podczas podróży służbowej, a także szkoleń. Wyjątkiem jest sytuacja, w której postępowanie pracownika nie pozostaje w związku z wykonywaniem powierzonych mu zadań. Podobnie jak wypadki w pracy traktuje się również sytuacje, w których pracownik wykonuje zadania zlecone przez organizacje związkowe, które działają u pracodawcy. Wypadek w drodze do pracyPracownik może ulec wypadkowi również w drodze do pracy lub z pracy. Dotyczy to sytuacji, w której nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, nastąpiło w drodze do lub z miejsca wykonywania zatrudnienia, lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia rentowego, jeżeli droga ta była najkrótsza i nie została przerwana. Regulacje te zostały zawarte w artykule 57 b Ustawy z 7 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Jeśli natomiast doszło do naruszenia ciągłości, a przerwa była życiowo uzasadniona, dane zdarzenie również będzie można uznać za wypadek w pracy. Podobna sytuacja ma miejsce, jeśli droga wybrana przez poszkodowanego nie była najkrótsza, lecz najdogodniejsza komunikacyjnie. Za wypadek w drodze do pracy lub z pracy osobie poszkodowanej nie przysługuje jednorazowe odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu, ale wynagrodzenie za 33 lub 15 dni niezdolności do pracy. Okoliczności wypadku w drodze do pracy lub z pracy bada pracodawca. Po ich wskazaniu sporządza się kartę wypadku w drodze do/z pracy. Gdzie zgłaszać wypadek w pracy?Aby uzyskać odszkodowanie za wypadek w pracy, należy go zgłosić pracodawcy jak najszybciej. Nie zawarto jednak dokładnych regulacji, kiedy dane zgłoszenie powinno nastąpić. Roszczenia przedawniają się po 3 latach od zdarzenia. W ciągu 10 lat od powstania uszczerbku można dochodzić jedynie odszkodowań w procesie cywilnym. Zdarzenie zawsze należy zgłosić pracodawcy, u którego było się zatrudnionym w momencie wystąpienia wypadku. Szukasz adwokata z Poznania z zakresu prawa pracy?Okoliczności wypadku a odszkodowaniePrzyczyny oraz okoliczności wypadku w pracy bada zespół powypadkowy. Zespół ten powołuje pracodawca. W jego skład wchodzi pracownik BHP oraz społeczny inspektor pracy. Protokół powypadkowy sporządza zespół w ciągu 14 dni od zawiadomienia o wypadku. Pracodawca musi go zatwierdzić maksymalnie w ciągu 5 dni. Od orzeczenia zespołu pracownik może odwołać się do sądu za wypadek w pracy nie przysługuje, jeśli był on efektem działań takich, jak rażące niedbalstwo czy naruszenie przepisów, które dotyczą ochrony zdrowia lub życia. W takich przypadkach osoba, która uległa wypadkowi nie dostanie odszkodowania. Prawo do odszkodowania traci również ten, kto doprowadził do wypadku na przykład pod wpływem substancji odurzających. W przypadku ubiegania się o odszkodowanie za wypadek w pracy jego koszty pokrywa Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz pracodawca. Wynika to z przepisów o prawie ubezpieczeniowym i ubezpieczeniach społecznych. Koszty ubezpieczenia pokrywa jednak w głównej mierze właśnie które przyznaje ZUS, jest limitowane do wysokości, które określa ustawa. Aby je uzyskać, wymagane jest jedynie stwierdzenie, że poszkodowany nie jest wyłącznie winny zaistniałemu wypadkowi oraz że wypadek ten faktycznie można zakwalifikować jako wypadek w pracy. W przypadku, gdy świadczenie z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie pokryje kosztów leczenia, możemy zgłosić się o odszkodowanie do pracodawcy. Jeśli pracodawca ma wykupione prywatne ubezpieczenie, bardzo często odpowiada również jego ubezpieczyciel. O odszkodowanie od pracodawcy można ubiegać się jednak dopiero w sytuacji, gdy odszkodowanie z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie pokryło całej od pracodawcy nie jest limitowane przepisami wskazanymi w ustawie. Jeśli poszkodowany domaga się świadczenia od pracodawcy, należy wziąć pod uwagę, że jeśli pracodawca nie ponosi winy, może to oznaczać brak odszkodowania. Odszkodowanie od pracodawcy reguluje prawo cywilne. Przysługiwać może mu między innymi odszkodowanie jednorazowe (regulowane w artykule 444 Kodeksu Cywilnego), zadośćuczynienie w przypadku krzywdy niemajątkowej, (art. 445 KC) oraz renta (art. 444 KC). Kodeks cywilny nie przewiduje limitu odszkodowania, które z kolei narzuca ustawa. Kto nie ma prawa do odszkodowania?Pracownik, który doznał wypadku w pracy, może ubiegać się o wypłatę zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego. Inne przysługujące mu opcje to zasiłek wyrównawczy, jednorazowe odszkodowanie za wypadek w pracy. Możliwe jest także ubieganie się o rentę z tytułu niezdolności do pracy, rentę szkoleniową, a także dodatek pielęgnacyjny. Zasiłek chorobowy wynosi równowartość pensji brutto, podobnie jak świadczenie rehabilitacyjne. Jeśli ze względu na wypadek, któremu uległ pracownik, wynagrodzenie ulega zmniejszeniu, przysługuje mu dodatek wyrównawczy. Jego celem jest zlikwidowanie zaistniałej różnicy. Odszkodowanie za wypadek w pracy może przysługiwać także członkom rodziny pracownika, jeśli zmarł on w wyniku wypadku przy pracy. W takim przypadku rodzina może ubiegać się również o rentę uzyskać odszkodowanie za wypadek w pracy?Jeśli zamierzasz uzyskać odszkodowanie, istnieje kilka niezbędnych kroków, które musisz podjąć. Pierwszym z nich jest zgłoszenie wypadku pracodawcy, o czym wspomnieliśmy już wcześniej. Jeśli stan zdrowia pozwala na zgłoszenie wypadku, powinna tego dokonać sama osoba poszkodowana. O wypadku należy powiadomić przełożonego lub odpowiednie instytucje, które reprezentują firmę, w której poszkodowany pracuje. Dalszy krok to sporządzenie protokołu powypadkowego. Zazwyczaj wypełnia go pracodawca już po ustaleniu przyczyn i okoliczności wypadku. Protokół można wypełnić w terminie 14 dni od zawiadomienia. Należy sporządzić go w 3 egzemplarzach: dla osoby poszkodowanej, pracodawcy, a także dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Podczas sporządzania protokołu należy ustalić, czy zdarzenie, któremu uległ poszkodowany, może zostać zakwalifikowane jako wypadek przy pracy. By było to możliwe, musi spełnić warunki zawarte w artykule 3, ustęp 1. Należą do nich: ulegnięcie wypadkowi podczas wykonywania zwykłych czynności lub poleceń przełożonych, a także wykonywanie czynności na rzecz pracodawcy czy pozostawanie pracownika do dyspozycji pracodawcy między siedzibą pracodawcy a miejscem wynikania obowiązku wynikającego z wykonywania pracy. Następnym krokiem będzie zgłoszenie roszczeń, których zamierzamy się domagać. Dalsze krokiW dalszej kolejności powinniśmy zgłosić wniosek o świadczenie do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub do pracodawcy (płatnika składek). Podstawą we wniosku powinna być dokumentacja, z której powinno wynikać, że dane zdarzenie faktycznie było wypadkiem przy pracy. Do niezbędnych dokumentów zalicza się również protokół powypadkowy i zaświadczenie o stanie zdrowia. Często wymagane są również: karta informacyjna z udzielenia pierwszej pomocy, wyjaśnienia dotyczące szkoleń BHP, a także oświadczenie osoby, której poszkodowany zgłosić wypadek. W przypadku wypadku komunikacyjnego istotne są również informacje o prowadzeniu dochodzenia przez policję, numer rejestracyjny pojazdu i personalia uczestników wypadku. Możemy również zostać poproszeni o wskazanie rodzaju umowy, na mocy której zostaliśmy zatrudnieni oraz wskazanie informacji dotyczących wypłacania składek. Jeśli Zakład Ubezpieczeń Społecznych stwierdzi braki w wymienionych dokumentach, może odmówić przyjęcia wniosku. W takim celu protokół zostanie zwrócony w celu jego uzupełnienia. Po wykonaniu wszystkich tych działań powinniśmy oczekiwać na decyzję dotyczącą przyznania świadczenia. Nasza kancelaria adwokacka z Poznania posiada wykwalifikowanych specjalistów z zakresu prawa pracy. Dzięki temu możliwa będzie walka o Państwa uprawnienia dotyczące uzyskania należnego odszkodowania. Oferujemy profesjonalne podejście i pomoc prawną na najwyższym poziomie. Ukończył Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 2013- 2015 odbył aplikację adwokacką organizowaną przez Okręgową Radę Adwokacką w Poznaniu. Ze względu na zainteresowania prywatne z powodzeniem zajmuje się i prowadzi sprawy z zakresu prawa sportowego. Prywatnie zapalony miłośnik aktywnego trybu życia i podróży. Dowiedz się więcej! Podobne wpisy
Trzeba być świadomym, że z tytułu wypadków w drodze do pracy lub z pracy pracownikowi: nie przysługuje roszczenie o odszkodowanie od pracodawcy, nie przysługuje roszczenie o jednorazowe odszkodowanie od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, przysługuje renta z tytułu niezdolności do pracy, jeżeli niezdolność tę potwierdził lekarz
39 431 zł i 990 zł miesięcznie zamiast 0 zł dla mężczyzny, który w pracy spadł z rusztowania Nasz klient doznał uszkodzeń ciała spowodowanych upadkiem z dużej wysokości, było to drugie piętro bloku mieszkalnego. Poszkodowany wykonywał prace wykończeniowe przy elewacji budynku na wysokości drugiego piętra. Rusztowanie nie posiadało barierek zabezpieczających oraz nie było odpowiednio zakotwiczone do ścian budynku. Poszkodowany przemieszczał się po rusztowaniu w kształcie litery U. Na rogach budynku nie było pomostów pomiędzy rusztowaniem na jednej ścianie a rusztowaniem na drugiej ścianie. Pracownicy, jak i poszkodowany przechodzili ponad „wolną” przestrzenią bez rusztowań o wielkości kilkudziesięciu centymetrów. Pan Wiesław przechodząc z jednej ściany rusztowania na drugą potknął się o kotwy w wyniku czego spadł na ziemię. Nie została udzielona mu pomoc a pracodawca przewiózł pana Wiesława swoim prywatnym samochodem do jego domu, aby przebrać go w czyste ubrania. Następnie zabrał go do szpitala w Radomsku gdzie kazał mu skłamać, że spadł w domu ze schodów. U Pana Wiesława stwierdzono złamanie kręgosłupa, miednicy oraz złamanie nogi prawej. Pracodawca wyparł się, iż poszkodowany miałby być jego pracownikiem. Wynikało to z faktu zatrudniał pracowników bez umowy oraz szkoleń BHP i nie zapewniał im odzieży roboczej, jak i środków ochrony indywidualnej. Wina pracodawcy Zaniedbania pracodawcy dotyczą zarówno niedopełnienia podstawowych obowiązków przy zatrudnieniu pracownika. Jest to na tyle oczywiste, że Pan Wiesław pracował nielegalnie, jak i procesu organizacji pracy na budowie i nadzoru nad wykonywaniem prac zleconych pracownikom. Pomogliśmy złożyć poszkodowanemu wniosek o wypłatę jednorazowego odszkodowania wypłacanego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. W wyniku nieotrzymania odpowiedniej dokumentacji ZUS wydał decyzje odmawiającą wypłaty odszkodowanie. Organ uzasadniając decyzję stwierdził, iż z załączonej dokumentacji nie wynika jednoznacznie czy wypadek, który miał miejsce był wypadkiem przy pracy. W naszej ocenie z przedstawionej dokumentacji wynikało, że był to wypadek przy pracy. Brak dokumentacji powypadkowej był kolejnym zaniedbaniem ze strony pracodawcy. Odwołaliśmy się od decyzji ZUS i jednocześnie podjęliśmy próbę kontaktu z właścicielem firmy, celem wydania brakującej dokumentacji. W odpowiedzi od pracodawcy otrzymaliśmy informacje, że nie poczuwa się do odpowiedzialności za sporządzenie takiej dokumentacji. W wyniku braku dokumentu ZUS wydal po raz kolejny decyzję odmawiającą wypłatę odszkodowania naszemu klientowi. Złożyliśmy odwołanie od decyzji ZUS do Sądu. W sprawie wnieśliśmy o powołanie biegłego z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy. Pracodawca zataił również, że na budowie funkcjonowała Inspekcja Bezpieczeństwa Wykonywania Robót. Winna ona być opracowana dla danej inwestycji i z którą pracownicy powinni się zapoznać o czym świadczy opinia biegłego powołanego w sprawie. Biegły z zakresu bhp w swojej opinii podstawowej i uzupełniającej podał jakie zasady bezpieczeństwa zostały naruszone. Według opinii biegłego pracodawca odpowiadał za stan, w jakim było rusztowanie na budowie, z którego spadł nasz klient. Odpowiadał też za to, że dopuścił pracownika do stawiania rusztowania nie sprawdzając jego kwalifikacji do wykonywania takich czynności. Rusztowanie nie zostało fachowo zamontowane. Pracodawca powinien co najmniej zakotwiczone do ścian budynku i mieć odpowiednie zabezpieczenia na poszczególnych kondygnacjach. Nie było również właściwie zamontowane przejście z jednego rusztowania na drugie. Rozstrzygnięcie Sąd dał wiarę twierdzeniom powoda o zatrudnieniu i przebiegu zdarzenia. Wyjaśnienia naszego klienta pokrywały się z tymi złożonymi przez żonę, matkę i świadków wypadku. Pracodawca przestraszywszy się odpowiedzialności zawarł umowę z datą wsteczną. To potwierdziło, iż nasz klient był pracownikiem i w dniu wypadku wykonywał prace, co wcześniej pracodawca dementował. Twierdząc, że pracownik nie pracował u niego i w dniu wypadku nie było żadnych prac budowlanych a Pan Wiesław znajdował się na terenie budowy z niewyjaśnionych przyczyn. Skoro nie był on jego pracownikiem oraz nie było prac budowlanych w tym dniu to skąd obecność poszkodowanego na budowie? Działanie zainteresowanego pracodawcy po wypadku możemy rozumieć jako chęć ukrycia faktu nielegalnego zatrudnienia i wypadku przy pracy. Warunki pracy poszkodowanego były niewłaściwe, został zatrudniony bez orzeczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania tej pracy, nie zostało przeprowadzone szkolenie bhp, w tym instruktaż stanowiskowy. Poszkodowany wykonywał pracę bez wymaganego wyposażenia w odzież roboczą, obuwie ochronne i środki ochrony indywidualnej. W wyniku przeprowadzonego postępowania sądowego Sąd zmienił zaskarżona decyzję. Uznał, że pan Wiesław uległ wypadkowi przy pracy w warunkach niewykluczających prawa do odszkodowania. Przekazał sprawę Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych w zakresie ustalenia wysokości uszczerbku na zdrowiu i odszkodowania z tytułu wypadku do rozpoznania. Lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ustalił, że stały uszczerbek na zdrowiu poszkodowanego wynosi 43%. To przełożyło się na jednorazowe odszkodowanie w wysokości 39 431 zł. Ponadto w imieniu klienta wystąpiliśmy o rentę z tytułu niezdolności do pracy. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przychylił się do naszego wniosku. Przyznał na rzecz poszkodowanego rentę z tytułu niezdolności do pracy w wysokości 990 zł miesięcznie. Dzięki naszej pomocy klient otrzymał odszykowanie w wysokości 39 431 zł oraz rentę 990 zł miesięcznie.
Poszkodowany, który uległ wypadkowi w drodze do pracy lub z pracy, ma obowiązek niezwłocznego zawiadomienia o wypadku pracodawcy, który ustala okoliczności wypadku. Ustalenie okoliczności wypadku w drodze do lub z pracy dokonywane jest w karcie wypadku w drodze do pracy lub z pracy w ciągu 14 dni od dnia uzyskania zawiadomienia o wypadku.
Zgodnie z art. 2371 § 1 pracownikowi, który uległ wypadkowi przy pracy lub zachorował na chorobę zawodową określoną w odrębnym wykazie, o którym mowa w art. 237 § 1 pkt 3, przysługują świadczenia z ubezpieczenia społecznego, określone w ustawie z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r., nr 167, poz. 1322) – (dalej: ustawa wypadkowa). Przedmiotowa regulacja ustawowa jest w istocie gwarantem istnienia odpowiedzialności gwarancyjnej z ubezpieczenia społecznego wobec pracownika – Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, wynikająca z stosunku pracy. Niniejsza reguła gwarancyjna wyraża się min. w możliwości korzystania przez osobę poszkodowaną na skutek wypadku przy pracy, z puli świadczeń oferowanych przez ZUS – przede wszystkim jest to jednorazowe odszkodowanie za rozstrój zdrowia – trwały uszczerbek na zdrowiu wywołany wypadkiem przy pracy: ze świadczenia rehabilitacyjnego, renty szkoleniowej etc. Jednocześnie, na potrzeby niniejszego pracowania, wskazać należy, iż przedmiotowa regulacja tj. ustawa wypadkowa, w żaden sposób nie wyczerpuje możliwości dochodzenia dodatkowych roszczeń od pracodawcy. Taką interpretację wskazanego powyżej przepisu wyraża wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 lipca 2005 r. (I PK 293/04): „Dopuszczalne jest dochodzenie przez pracownika od pracodawcy roszczeń uzupełniających z tytułu wypadków przy pracy, opartych na przepisach prawa cywilnego ( art. 415, art. 445 (….) przy czym pracownik musi wykazać wszelkie przesłanki odszkodowawcze wynikające z przepisów kodeksu cywilnego”. Tym samym, odpowiedzialność odszkodowawcza tzw. uzupełniająca pracodawcy tj. ponad pulę wypłaconego jednorazowego odszkodowania z ustawy wypadkowej, może wynikać z przepisów kodeksu cywilnego stanowiące ogólną podstawę odpowiedzialności z tytułu czynu niedozwolonego, które to przepisy odnoszą się nie tylko do pracodawcy w rozumieniu kodeksu pracy, ale mają zastosowanie do każdego podmiotu, który ze swej winy wyrządził szkodę – art. 415 Zgodnie z art. 304 § 3 obowiązki w zakresie zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki, szczegółowo wymienione w art. 207 § 2 spoczywają nie tylko na pracodawcach w rozumieniu art. 3 ale również – odpowiednio – na przedsiębiorcach niebędących pracodawcami, organizujących pracę wykonywaną przez osoby fizyczne na innej podstawie niż stosunek pracy lub przez osoby fizyczne prowadzące na własny rachunek działalność gospodarczą. Źródłem odpowiedzialności pracodawcy, tak jak każdego innego podmiotu organizującego pracę, bez potrzeby odwoływania się do art. 300 – może być czyn niedozwolony a więc delikt – art. 415 bądź też odpowiedzialność kontraktowa – art. 471 Przede wszystkim z art. 443 wynika, że to samo zdarzenie może bowiem być jednocześnie źródłem szkody kontraktowej i deliktowej (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 czerwca 1981 r., IV CR 18/81, LEX nr 8331) i dlatego naruszenie przez pracodawcę, obowiązku przeciwdziałania wystąpieniu zagrożeń dla życia i zdrowia pracowników może stanowić czyn niedozwolony, niezależnie od tego, że może być również uznane za naruszenie objętego treścią stosunku pracy obowiązku zapewnienia pracownikowi bezpiecznych i higienicznych warunków pracy z art. 207 § 2 (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 stycznia 2011 r., II PK 175/10, OSNP 2012 nr 7-8, poz. 88; OSP 2012 nr 9, poz. 86, z glosą J. Jankowiaka; PiZS 2012 nr 12, s. 37, z glosą W. Ostaszewskiego; PiZS 2013 nr 2, z refleksjami J. Jankowiaka, z orzecznictwem powołanym w uzasadnieniu tego wyroku). Istotne również jest to, iż poszkodowany – pracownik, występując z takim powództwem, nie może się w postępowaniu sądowym powoływać jedynie na fakt wypadku przy pracy, który stwierdzony został protokołem powypadkowym, lecz obowiązany jest wykazać przesłanki prawne cywilnej odpowiedzialności odszkodowawczej – przy odpowiedzialności deliktowej jest to: winę pracodawcy tj. ciążącą na pracodawcy odpowiedzialność z tytułu czynu niedozwolonego, poniesiona szkodę (uszczerbek na zdrowiu), związek przyczynowy pomiędzy zdarzeniem będącym wypadkiem przy pracy a powstaniem szkody. Zgodnie z kodeksem cywilnym, poszkodowany pracownik może żądać od pracodawcy roszczeń uzupełniających w postaci: odszkodowania za uszczerbek majątkowy – art. 444 § 1 pieniężnego za uszczerbek niemajątkowy -art. 445 § 1 w związku z całkowitą lub częściową utratą zdolności do pracy zarobkowej osoby poszkodowanej, zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość -art. 444 § 2 Uzyskanie pełnej należnej kwoty zadośćuczynienia oraz odszkodowania na gruncie przepisów prawa cywilnego, wymaga wystąpienia przeciwko pracodawcy bądź jego ubezpieczycielowi na drogę sądową, a gwarancją wygrania sprawy jest ustanowienie w sprawie doświadczonego pełnomocnika, który zadba o interes osoby poszkodowanej. Polski Instytut Odszkodowań zapewnia obsługę prawną świadczoną przez radców prawnych oraz adwokatów, którzy posiadają szerokie doświadczenie w dochodzeniu roszczeń odszkodowawczych tzn. roszczeń uzupełniających, co potwierdzają tysiące zadowolonych klientów.
UCjEmJu. 0290vvy540.pages.dev/830290vvy540.pages.dev/1930290vvy540.pages.dev/580290vvy540.pages.dev/1260290vvy540.pages.dev/550290vvy540.pages.dev/2020290vvy540.pages.dev/3780290vvy540.pages.dev/1740290vvy540.pages.dev/45
odszkodowanie od pracodawcy z tytułu wypadku przy pracy